Atlas Zbóż - chwasty, choroby, szkodniki, niedobory

Książka „Atlas Rzepak. Identyfikacja agrofagów, niedoborów pokarmowych i innych czynników” pod redakcją prof. dr hab. Marka Mrówczyńskiego i dr inż. Przemysława Strażyńskiego to kompendium wiedzy na temat tej uprawy. W publikacji znajdują się informacje na temat chwastów, szkodników i chorób i fitoplazm, ich występowanie, opisy, szkodliwość, a także sposobach ograniczania. Opisane zostały szkodniki pojawiające się w magazynach rzepaku. W książce znajdują się opisy niedoborów pokarmowych, a także rola i znaczenie plonotwórcze makro – i mikroelementów. W Atlasie Rzepak zostały zawarte również zagadnienia związane z doborem i hodowlą odmian, niechemiczną ochroną roślin, organizmami pożytecznymi, a także czynnikami abiotycznymi mającymi wpływ na wzrost i rozwój rzepaku. Pozycja zawiera 256 stron opisów i około 300 fotografii, które pozwalają producentom rolnym na wykorzystanie wiedzy w swoich gospodarstwach.

Gruźlica jako zoonoza i antropozoonoza jest problemem terapeutycznym i społecznym. Choroba ta wpisuje się w koncepcję „One Health” rozumianą jako wspólny wysiłek wielu dyscyplin działających na szczeblu lokalnym, krajowym i globalnym w celu poprawy stanu zdrowia ludzi i zwierząt. Ta definicja była podstawą do przygotowania publikacji przedstawiającej w sposób holistyczny historię zwalczania gruźlicy bydła w Polsce i osadzenia jej w kontekście historycznym XIX- i XX-wiecznej europejskiej medycyny, mikrobiologii i weterynarii.

„Niniejsza praca nie jest jedynie suchym przytoczeniem faktów historycznych czy wiedzy z zakresu epizootiologii weterynaryjnej, ale przede wszystkim stanowi spójny wywód i opis procesów prowadzących do systemowego rozwiązania problemu. Jej nowatorskie ujęcie tematu może być nie tylko źródłem wiedzy na temat historii walki z tym schorzeniem, ale i swego rodzaju modelowym przykładem działań związanych z osiągnięciem wspólnego celu na drodze współpracy uczonych z różnych dziedzin, instytucji państwowych czy w końcu samego społeczeństwa”.

Fragment recenzji wydawniczej

Rozbieżności między wykonywaną różnymi metodami oceną wielkości ciała hodowlanych lisów pospolitych a rozmiarem uzyskanej skóry, a także między barwą zwierzęcia i skóry, skłoniły autora do podjęcia próby znalezienia metody określenia wielkości i ubarwienia ciała na podstawie pomiarów przyżyciowych opartych na cyfrowej analizie obrazu. Badania te miały na celu określenie współzależności oraz stopnia zgodności pomiędzy przyżyciowymi pomiarami anualnymi i cyfrowymi) a długością i barwą skóry, a także oszacowanie możwości praktycznego wykorzystania cyfrowej analizy obrazu do obiektywnej oceny wielkości i barwy zwierząt. Oceniono również przydatność 20 par sekwencji mikrosatelitarnych jako markerów wybranych cech użytkowych lisów pospolitych. Uzyskane wyniki umożliwiają określenie struktury genetycznej oraz polimorfizmu badanej populacji. Wyodrębnione allele odpowiadające długościom analizowanych sekwencji pozwalają na ustalenie ich ewentualnego związku z wybranymi cechami użytkowymi. Badaniami objęto 200 lisów pospolitych srebrzystych.
Badania wykazały przydatność metody cyfrowej analizy obrazu do oceny wartości fenotypowej lisów pospolitych. Umożliwiły asocjację polimorfizmu mikrosatelitarnego z parametrami ciała zwierząt oraz skór od nich pochodzących. Opracowane równania regresji wielokrotnej powinny ograniczyć liczbę branych pod uwagę cech przy ocenie pokroju zwierząt.

Kawitacja, polegająca na wytwarzaniu i gwałtownym zanikaniu pęcherzyków gazowo-parowych w cieczach, towarzyszy procesom hydrodynamicznym i jest wywoływana przez drgania mechaniczne. Zjawisko to w złożony sposób oddziałuje na ciecze oraz ciała stałe i powoduje zmiany ich właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych. Mimo że kawitacja jest wykorzystywana w medycynie, technice, przemyśle chemicznym, farmaceutycznym, spożywczym i innych, wciąż budzą wątpliwości skutki jej oddziaływania na substancje biologiczne i organizmy.
Badaniom poddano zmiany właściwości fizykochemicznych substancji znajdujących się w układach biologicznych żywności pod wpływem kawitacji.
Wykorzystano instrumentalne metody fizyczne, optyczne, elektroanalityczne, chromatograficzne i mikrobiologiczne stosowane w analizie i ocenie jakości żywności. Materiałem badawczym były substancje modelowe i ich naturalne kompozycje, takie jak: woda, białko, tłuszcz, węglowodany, bakterie i tkanka mięśniowa. Poddawano je działaniu kawitacji indukowanej ultradźwiękami o niskiej częstotliwości 37,5 kHz i o średnim natężeniu 2,5 W·cm-2.
Lokalny i przypowierzchniowy charakter kawitacji w materiałach oraz zależność skutków oddziaływania od odległości od źródła drgań są istotnym problemem w postępowaniu technologicznym i wpływają na możliwości oraz warunki wykorzystania kawitacji w technologii żywności. Zróżnicowanie właściwości fizykochemicznych substancji i materiałów biologicznych stosowanych jako składniki żywności istotnie ogranicza możliwości fizycznego modelowania skutków oddziaływania kawitacji, a optymalizacja procesów wykorzystujących kawitację wymaga prowadzenia badań empirycznych w kierunku jakości technologicznej i bezpieczeństwa żywności. Wyniki przedstawionych badań są obiecujące, ukazują duże i wciąż nie do końca rozpoznane możliwości wykorzystania kawitacji w technologiach spożywczych, a także mogą być wskazówką w projektowaniu aparatury procesowej. Implikują także empiryczną optymalizację procesów wspomaganych ultradźwiękami i kawitacyjnie w celu poprawy jakości produktów żywnościowych.

Surowce roślinne są bogatym źródłem wielu cennych substancji odżyw-czych, do których należą: witaminy, błonnik pokarmowy, związki przeciwutleniające oraz substancje aktywne przyczyniające się do poprawy kondycji układu sercowo-naczyniowego i wspomagania pracy innych narządów wewnętrznych. Ograniczona trwałość surowców roślinnych warunkuje konieczność ich przetwarzania i zagospodarowania. Jedną z głównych metod konserwowania żywności jest jej suszenie, które pozwala na długotrwałe przechowywanie suszu poprzez zmniejszenie aktywności wody i wiążące się z tym ograniczenie rozwoju drobnoustrojów, a także ograniczenie masy i wyeliminowanie sezonowej dostępności surowców. Suszenie żywności wiąże się jednak z szeregiem niekorzystnych zmian zachodzących w trakcie trwania tego procesu. Zmiany te wynikają przede wszystkim ze stosowania podwyższonej temperatury suszenia wymaganej do osiągnięcia optymalnego czasu trwania procesu i związanych z nim względnie niskich nakładów energetycznych [Oliveira i in. 2016].

Publikacja Specjalna Ziemniak pod red. dr hab. Katarzyny Rębarz to obszerne uzupełnienie uznanego wśród czytelników Atlasu Ziemniak. Chwasty, choroby, szkodniki i niedobory.

PS Ziemniak skupia się na praktycznych aspektach dotyczących m. in uprawy ziemniaków na wczesny zbiór, doboru odmian, ochrony, zbioru, przechowalnictwa oraz przetwórstwa. Czytelnik znajdzie tutaj również ogromną dawkę wiedzy na temat nawadniania ziemniaka oraz wykorzystania technologii rolnictwa precyzyjnego w uprawie ziemniaka.

Szczególną uwagę poświęciliśmy również technice rolniczej opisując dla Państwa najnowsze osiągnięcia inżynierów i konstruktorów zastosowane w maszynach oraz sprzęcie towarzyszącym, który niezbędny jest w gospodarstwach ukierunkowanych na uprawę ziemniaka!