Heartstopper. Tom 5

Książka specjalnie dla fanów bestsellerowej serii Heartstopper, pełna kolorowych ilustracji, które wyszły spod ręki Alice Oseman.

Heartstopper Yearbook zawiera ekskluzywne treści ze świata Heartstoppera: nigdy wcześniej niepublikowane ilustracje, wyjątkowy minikomiks, profile postaci, mnóstwo ciekawostek, które dają wgląd w proces twórczy Alice Oseman i są opowiadane przez Alice (a właściwie przez jej komiksowy awatar).
Na platformie Netflix można obejrzeć 8-odcinkowy serial na podstawie komiksu. Scenarzystką jest Alice Oseman.
W rolach głównych: Kit Connor (jako Nick) oraz Joe Locke (jako Charlie).
W przygotowaniu sezon 2. i 3. serialu.

Wiosna 1943. Hitlerowski kontrwywiad ustala, że w konsulacie w Stambule działa angielski agent. Zostaje tam wysłany Kloss celem zdjęcia szpiega. W pociągu zapoznaje się z aktami pracowników konsulatu. Ktoś zaczyna śledzić Hansa. Po przyjeździe Kloss zatrzymuje się w hotelu Orient. Udaje się do punktu kontaktowego wywiadu aliantów - Café Rosé - i po drodze gubi ogon. U celu poznaje Rosé i umawia się na przyjęcie w konsulacie. Okazuje się też, że pracownicy konsulatu są bywalcami klubu. Kloss idzie do konsulatu, gdzie poznaje wszystkich pracowników. Następnie umawia się na wieczór w Café Rosé. Radca handlowy Witte sądzi, że Kloss podejrzewa go o oszustwo przy transporcie manganu (którego to się dopuścił), więc postanawia z Hansem przegrać w karty, co mu się nie udaje. W czasie przyjęcia w konsulacie Rosé zostaje zamordowana. Kloss poznaje księcia Mżawanadze i wyjawia konsulowi, że szuka angielskiego agenta sugerując, że jest nim sekretarka. Sługa księcia próbuje zabić Hansa, nie dopuszcza do tego portier hotelu Orient, który okazuje się być szefem wywiadu alianckiego w Stambule. Szef wyjawia Klossowi, że sekretarka istotnie jest agentem. Zabija radcę Witte, który to zabił Rosé. Kloss oznajmia konsulowi, że to jednak radca był zdrajcą i w ten sposób kryje sekretarkę.

Wiosna 1944. Kloss zostaje przeniesiony z Berlina do Saint Gille we Francji. Członek międzynarodowego ruchu oporu podaje mu hasło, na które ktoś będzie próbował się z nim skontaktować. Pociąg, w którym jedzie Kloss zostaje zbombardowany i Polak trafia do szpitala. Zamiast niego na miejsce przybywa von Vormann. Ormel, niemiecki żołnierz i działacz ruchu oporu spotyka się z Vormannem myśląc, że to J-23 i podaje mu hasło. Vormann nie zna odzewu, jednak zaczyna śledzić Ormela. W czasie nieudanej próby odbicia członka ruchu oporu Ormel ginie, jednak na moment przed śmiercią ujawnia Vormannowi odzew na hasło. Kloss dwa tygodnie później wychodzi ze szpitala. Spotyka się z Vormannem, który zna hasło, więc Hans myśli, że należy on do ruchu oporu. Z Klossem kontaktuje się Jeanne Mole, działaczka ruchu oporu i informuje go, że Ormel wyjawił hasło. Kloss orientuje się, że Vormann chce go wydać. Vormannowi chodzi o pieniądze, szantażuje Hansa przy pomocy zdeponowanego gdzieś zapisu wcześniejszej rozmowy. Kloss spotyka się z Benitą, siostrą Vormanna, która posiada ów zapis i wykrada go uśpiwszy uprzednio dziewczynę. Hans daje Vormannowi pieniądze, lecz ten nie przyjmuje, gdyż jest ich za mało. Kloss melduje pułkownikowi Elertowi, że znalazł mikrofilm u Jeanne Mole. Ona wrabia Vormanna a w czasie przesłuchania w jego mieszkaniu Kloss podrzuca wcześniej dotykane przez Vormanna pieniądze i pokazuje je Elertowi. Vormann ginie z ręki Elerta w czasie próby zabicia Klossa.

Przygody kapitana Klossa wydane zgodnie z oryginałem z 1971 roku.

Ingrid Kield, szwedzka tancerka na usługach polskiego wywiadu przeszła na służbę Gestapo. Jesień 1943. Ingrid wskazuje na stacji kolejowej agenta, z którym miała się spotkać. W obliczu Gestapo agent popełnia samobójstwo. Kloss dostaje zadanie zabicia Ingrid. Próba otrucia się nie udaje. Chce zabić ją w jej domu, lecz nie mieszka sama. Ingrid nie przychodzi na umówione następnego dnia spotkanie, zostaje porwana. Gestapo zabiera panią Szuster, współlokatorkę tancerki. Kloss włamuje się do mieszkania Ingrid, które nosi ślady przeszukiwania. Odkrywa tam zakodowaną wiadomość do amerykanów. Do mieszkania przychodzi Stolp, adiutant generała von Boldta, w poszukiwaniu tej właśnie wiadomości. Kloss unieszkodliwia go. Spotyka się z von Boldtem, który nie przyznaje się do przetrzymywania Ingrid. Von Boldt wyjawia śpiewaczce, że jej narzeczonego nie zabili Polacy, tylko Gestapo. Ingrid ucieka. Hans spotyka się z admirałem, który kryje von Boldta. Admirał i generał chcieli za plecami Gestapo nawiązać kontakt z amerykanami, jednak uznali swą łączniczkę Ingrid za niebezpieczną. Schultz i Stolp napadają na Klossa, jednak dochodzą do porozumienia, gdyż działają w tej samej sprawie. Hans udaje się do mieszkania Ingrid gdzie zwabia Gestapo, uprzednio zostawiwszy bombę. Nie udaje mu się opuścić mieszkania, ukrywa się, gdyż przychodzi Ingrid a zaraz za nią Müller z Gestapo. Po krótkiej rozmowie, w której Ingrid odmawia współpracy, Müller daje jej kilka minut do namysłu i wychodzi z mieszkania. Kloss ukryty za zasłoną wychodzi i ostrzega Ingrid o bombie. Śpiewaczka postanawia pozostać w mieszkaniu, Hans ucieka przez balkon. Gestapowcy wracają do mieszkania po czym bomba wybucha zabijając ich i Ingrid.

Unikamy ich, nie lubimy, jesteśmy ostrożni wobec osób, które je wywołują. Wolimy mediatorów i mediatorki, którzy potrafią pogodzić skłócone strony i doprowadzić do pojednania.

Mimo to nasz świat jest przepełniony konfliktami. Niektóre z nich są niezauważalne, inne dostrzegają tylko niektórzy, a jeszcze inne – wywołujemy sami.

Dziecko doznające opresji ze strony rodzica z zaburzeniami psychicznymi. Kobieta, która w pracy doświadcza mikroagresji ze strony współpracowników, czy szefa. Tych konfliktów nie widzi nikt. Albo prawie nikt.

Język uprzedmiotawiający zwierzęta i ludzi. Zabijanie karpia na Wigilię. To, co przez wiele osób jest uznawane za zwyczajne, powszechne, a nawet będące częścią kultury, o którą trzeba dbać. Tylko niektórzy widzą w tych zjawiskach niesprawiedliwość. Zabierając głos w ich sprawie, wywołują konflikt.

Wreszcie systemowa przemoc przeprowadzana w świetle prawa. Hodowla przemysłowa zwierząt. Sprawy, którym powinniśmy przeciwstawiać się wszyscy, ale z różnych względów tego nie robimy. Krytykując je i podważając opresyjny system – wywołamy konflikt.

Ze wstępu