Kiedy boga nie ma

Biografia Ducha Świętego?
To niewykonalne. Jak opisać życie Kogoś, kto jest bez początku i bez końca? Jak to zmieścić w książce?

Nie taki jest mój cel. Chcę, by Ten, o którym piszę, stał się bliższy Tobie, byś skupił się na Jego działaniu, doświadczył tego, kim On jest i jak może zmienić Twoje życie. Chcę, żebyś spojrzał na Ducha z perspektywy swojej biografii, żebyś Go w niej odnalazł i zaprosił, by pisał ją dalej z Tobą. By ktoś, patrząc na Twoje życie, mógł zawołać: "To jest biografia Ducha Świętego"!

Maria Miduch - dr judaistyki i hermeneutyki biblijnej, mgr teologii (UPJPII), mgr studiów bliskowschodnich (UJ), wykładowca j. hebrajskiego i Starego Testamentu (Seminarium Salezjanów Kraków). Członek Stowarzyszenia Biblistów Polskich. Lider we wspólnocie Głos na Pustyni, zaangażowana w inicjatywę TJCII Polska.

Bóg nie jest wielki to ateistyczny podręcznik, bezlitosna rozprawa z grzechami i niegodziwościami wszelkich religii. Hitchens podaje w wątpliwość dogmaty i obnaża, niechlubną przeszłość wszystkich wierzeń. Dowodzi, że wiara często przekształca się w niszczycielską siłę, pełną pogardy i nienawiści wobec całych społeczności. Opisuje intelektualną podróż w kierunku świeckiego spojrzenia na świat, świat oparty na nauce i rozumie; świat, w którym wizję Nieba zastąpiły zapierające dech w piersiach zdjęcia z kosmosu. To nie Bóg nas stworzył. To my stworzyliśmy Boga.

Cierpliwość – to tu przebiega główna granica między wiarą a niewiarą „Ateizm i religijny fundamentalizm oraz entuzjazm zbyt łatwej wiary są uderzająco podobne do siebie w tym, jak szybko potrafią uporać się z tajemnicą, którą nazywamy Bogiem. Dojrzewanie do wiary wiąże się z przyjęciem i przecierpieniem chwil – a niekiedy i długich okresów – gdy Bóg wydaje się daleki, gdy pozostaje w ukryciu”. Niezwykła książka o dojrzałej wierze i pułapkach myślenia religijnego, w którym wszystko jest jasne, proste a każde pytanie znajduje od razu odpowiedź. Swoiste wyznanie wiary ks. prof. Tomáša Halíka. Jedna z najważniejszych książek teologicznych. Nagroda Europejskiego Stowarzyszenia Teologii Katolickiej 2011

Ta fascynująca książka bierze na cel 5 cudów eucharystycznych – Lanciano (VIII w.), Buenos Aires (1992–1994–1996), Tixtla (2006), Sokółka (2008), Legnica (2013) – będących przedmiotem specjalistycznych badań dokonanych przez grono ekspertów, którzy posłużyli się najnowszymi metodami rodem z medycyny sądowej. Rezultat owego klinicznego obrazu, składającego się z różnych analiz, testów laboratoryjnych, badań histologicznych i genetycznych niewytłumaczalnych i tajemniczych tkanek, jest zadziwiający. W jego objaśnieniu pomocą służy nam znany kardiolog Franco Serafini. W kolejnych nadzwyczajnych wydarzeniach porównuje ich naukowe dossier z Płótnami Męki i odsłania przed nami jednakowy wzór, który powtarza się z szokującą regularnością. Po raz pierwszy w historii chrześcijaństwa cuda eucharystyczne mogą przemówić autorytatywnym językiem nauki.
W książce znajdziemy opis ludzkich tkanek, które w niewiarygodny sposób pozostają wciąż żywe w momencie ich pobrania: można postawić konkretną diagnozę, że chodzi o mięsień sercowy i krew w stanie agonalnym. Ku naszemu zdumieniu wszędzie będzie powracać ta sama grupa krwi AB. Przyjrzymy się też osobliwemu, nieuchwytnemu, lecz równocześnie racjonalnemu zachowaniu najbardziej poszukiwanego na świecie DNA.
Autor wnika w tajemnicę Ciała i Krwi, a prowadząc to szczególne śledztwo w obrębie dziedziny, którą sam nazywa „bioteologią czy teologią eksperymentalną i stosowaną”, nieustannie trzyma czytelnika w napięciu i zmusza, by na nowo zweryfikował relację między nauką i wiarą.

AUTOR:
Franco Serafini (ur. 1967) lekarz kardiolog, ekspert w badaniach nad cudami eucharystycznymi od średniowiecza do czasów współczesnych. Kształcił się i mieszka z rodziną w Bolonii. Pracuje na oddziale kardiologii w szpitalu w Bentivoglio oraz w placówce opieki zdrowotnej w Bolonii. Jest lekarzem katolikiem, co jednak nie przeszkadza mu bezstronnie interpretować faktów naukowych.

Ks. Marceli Godlewski był założycielem Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, członkiem Ligi Narodowej. W okresie II wojny światowej jego parafia znalazła się w granicach warszawskiego getta. Zaangażował się w pomoc Żydom, za co został pośmiertnie uhonorowany tytułem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.

W 1897 r. opublikował pracę „Dobry katolik między protestantami”, w której zawarł przestrogi dla Polaków-katolików udających się w celach zarobkowych do Niemiec i zdominowanej przez protestantów Łodzi. Pisał: „Nie niechęć do protestantów mną tu powoduje, przeciwnie, miłość dla prawdy pobudza mnie do obrony swego Kościoła, miłość dla tego biednego ludu, który, nie będąc w swych stronach rodzinnych dostatecznie poinformowanym o zasadach protestanckich, mógłby dać się uwieść fałszywym prorokom”.

Mądrość człowieka gór Zatrzymajmy przez chwilę uwagę przy tym słowie: życie. Jaka treść kryje się poza tym słowem? Jakie krajobrazy przywodzi nam przed oczy? Kolorowe łąki, falujące zbożem pola, ptaki w powietrzu, pasące się na polach zwierzęta… Życie jest dramatem pełnym tajemnic. Stawia ono człowieka przed jednym podstawowym pytaniem: co człowiek ma zrobić, by swego życia nie zmarnować? Miłość, piękno i wolność, lęk i nienawiść nierozerwalnie związane są z ludzką naturą. Ksiądz Józef Tischner pokazuje, jak iść przez życie, by być szczęśliwym i spełnionym. Skłania do refleksji nad tym, co jest naprawdę ważne, co jest istotą człowieczeństwa. Jego uniwersalne rozważania, pełne mądrości ludzi gór, pomogą Ci odnaleźć spokój i wewnętrzną wolność. JÓZEF TISCHNER (1931–2000) – ksiądz, filozof, publicysta. Profesor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, współzałożyciel wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Kawaler Orderu Orła Białego.