Magazyn Pocisk Nr 1 (81) styczeń 2023

Są dwa rodzaje grzeszników. Pierwsi maja złe intencje, z których wynikaja złe czyny. Drudzy czynią zło, uważając się za ludzi szlachetnych i mając dobre zamiary. W przypadku tych pierwszych sprawa jest prosta...

REWOLUCJA I REALIZM  „Kronos” od samego początku był pismem radykalnego historyzmu. Bez względu na różnice, jakie nas dzielą, wszyscy – choć każdy na własną rękę – szukaliśmy formuł dla ujęcia własnego losu i konstrukcji tożsamości historycznej. Historyzm został świadomie wpisany w układ każdego tomu, który rozpoczyna zawsze dział Prezentacje, poświęcony (takie było zamierzenie) myślom nowym i aktualnym, zamyka zaś Archiwum Filozofii Polskiej – przywracające naszej teraźniejszości zapomniane języki przeszłości. Warunkiem tożsamości historycznej jest równoczesna obecność tych dwóch porządków czasu: przeszłości i przyszłości. Ich rozczłonkowanie i rozpad to znak postkolonialnej niemocy. Historyzm tłumaczy także nasze zamiłowanie do Literatury, wielokrotnie na tych łamach demonstrowane. Literatura – w przeciwieństwie do Polityki i Religii – jest rzeczywistością radykalnie historyczną. Kto stawia słowa, musi wziąć pod uwagę, co przed nim zrobiono w języku. Używa form, które wynaleźli inni. I zarazem – pisząc – poszukuje swojego czytelnika w przyszłości, wykraczając poza ciasne perspektywy dnia dzisiejszego. Tematem piętnastego tomu naszego kwartalnika są naprzód komunizm i jego masa upadłościowa, a następnie, zgodnie z wyłożoną wyżej metodą, sztuka i różne postacie jej realizmu. Patronką tego tomu jest wiewiórka z Nie trzeba głośno mówić Józefa Mackiewicza; symbol prawdziwego realizmu historycznego, prawdy uniwersalnie partykularnej.

Zawartość numeru koncentruje się wokół problematyk: rozwoju czasopism naukowych oraz idei edukacyjnych i edukacji z podkreśleniem wagi analiz dotyczących dzieciństwa oraz rozwoju osobowości dziecka i jego kompetencji w zakresie samoregulacji w uczeniu się.

Pierwsze dwa artykuły prezentują wyniki badań historyczno-pedagogicznych z wykorzystaniem analizy materiałów źródłowych. Tekst Janiny Kamińskiej poświęcony jest dziejom i osiągnięciom „Kwartalnika Pedagogicznego”, który od początku istnienia miał charakter ogólnopolski i naukowy oraz podejmował ważne problemy pedagogiczne i propagwał najnowsze osiągnięcia w zakresie nauk pedagogicznych. Z kolei Aneta Bołdyrew i Agnieszka Wałęga analizują główne kierunki dyskursów dotyczących edukacji zawodowej młodzieży w kontekście wyzwań modernizacji, prowadzonych w początkach XX wieku na łamach polskich czasopism Królestwa Polskiego.

Janusz Andrzej Majcherek opisuje problem optymizmu pedagogicznego, który budzi wątpliwości zarówno faktograficzne, jak i aksjologiczne. Teza o potencjalnej swobodzie kształtowania procesów wychowawczych i osobowości wychowanków wywołuje pytania o zagrożenia wynikające z sytuacji, gdy te procesy znajdą się pod kontrolą nieodpowiednich osób lub instytucji.

Ewa Palamer-Kabacińska przedstawia autorskie badania dotyczące wykorzystania pedagogiki przygody w pracy harcerskiej i wskazuje korzyści wynikające ze świadomego jej stosowania.

Beata Bednarczuk kieruje uwagę czytelnika w stronę rozwiązań proponowanych w pedagogice Marii Montessori i skuteczności pracy szkół Montessori we współczesności, zwłaszcza w zakresie rozwijania osobowości autorskiej uczniów.

Małgorzata Tyszkowska i Aleksandra Wolska analizują problem samoregulacji uczenia się jako kluczowej kompetencji ucznia klasy czwartej szkoły podstawowej, który rozpoczyna edukację przedmiotową w szkole.

Piotr Kostyło w artykule recenzyjnym zastanawia się nad głównymi wątkami książki Marka Michalaka Order Uśmiechu – wspólny świat dzieci i dorosłych. Pierwszym z nich jest naukowy (pedagogiczny i psychologiczny) namysł nad wybranymi zagadnieniami związanymi z funkcjonowaniem dzieci w świecie dorosłych; drugi obejmuje odniesienia do prawnych rozstrzygnięć dotyczących podmiotowości, odpowiedzialności, praw i obowiązków dziecka; trzeci wiąże się z fenomenem międzynarodowej instytucji – Orderu Uśmiechu; wreszcie czwarty wątek nawiązuje do pedagogicznej spuścizny Janusza Korczaka.